بکت بلده چیکار کنه.
پوچی زندگی رو میاره جلوی چشمت و حتی کاری میکنه که بهش بخندی. خندهای که مزهی دهنت رو تلخ میکنه.
آخر کتاب ضربهی نهاییش رو میزنه. زندگی ما "در حالت معمولی" بیشتر از اینکه با خبر مرگ و اتفاقات ناگوار بگذره با ملالت میگذره. و اینو وقتی از دور ببینیم میفهمیم.