یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

این کتاب دومین مجموعه طنز فیض است، پیش از «فیض‌بوک» و پس از «املت دسته‌دار». چندین و چند شعر مشترک با مجموعه پیشین او دارد و به‌سختی می‌شود نام مجموعه مستقل را بر آن نهاد. آن شعرهایی که تازه هستند مانند بیشتر آثار فیض بانمک و خواندنی‌اند. چند قطعه نثر طنز هم در انتهای کتاب هست که چنگی به دل نمی‌زند. نثر طنزنویسی یک تخصص ویژه است همانطور که ابراهیم نبوی و شهرام شکیبا که در نثر طنز سرآمدند نمی‌توانند شعر خوب  بسرایند فیض هم از پس نثرنویسی برنیامده. البته بگذریم از مرحوم زرویی نصرآباد که در هر دو زمینه صاحب‌طبع بود.