یادداشت عینکی خوش‌قلب

        #هی_یو را دو سال پیش یکی از شاگرد‌هایم معرفی کرده‌بود و حتی نمی‌دانستم در مورد چیست، اما از سوره‌مهر انقلاب خریدمش. و با وجود اینکه دخترک تقریبا هر هفته می‌پرسید:"خانوم خوندینش؟" وقت نکردم بخوانمش تا بلکه بتوانیم چند کلمه‌ای در موردش باهم صحبت کنیم.
چند هفته‌ی پیش در انقلابی تصمیم گرفتم کتاب‌های خریده شده و ناخوانده کتابخانه‌ام را بیرون بکشم و هر جور شده این بار همه‌شان را بخوانم. #هی_یو از اولین داوطلب‌ها بود‌. تازه فهمیدم خاطرات اسارت مستندسازی ایرانی‌ در زندان‌های آمریکاییِ عراق است. داستان هم مربوط می‌شود به سال‌های ابتدایی اشغال عراق توسط آمریکا، همان سال‌هایی که اول یا دوم دبستان بودم. اما خوب به خاطر دارمشان.
این روزهایِ رونق پیاده‌روی اربعین شاید وقت مناسبی برای خواندن این خاطرات باشد، حالا که مسیرهایی مثل مهران و خرمشهر و کوت و ... برایمان آشنا هستند و کماوبیش با لهجه‌ی عراقی خو گرفته‌ایم و این سرزمین تفت‌دیده در نگاهمان جایی امن و عزیز است. 
و حالا کمی پرسه زدن میان سال‌های تلخ و سیاهش خالی از لطف نیست؛ تا باور کنیم که کربلا همیشه این قدر نزدیک و دست یافتنی نبوده.