یادداشت میلاد محمدی

        
کتاب اعترافات یکی از صادقانه‌ترین خودزندگی‌نامه‌هایی است که تاکنون خواندم. روسو با شجاعت از کودکی و جوانی‌اش می‌نویسد، جایی که داستان‌هایش پر از جزئیات احساسی و شور زندگی است.
اما بخش های پایانی کمی روایت تلخ تر و خسته کننده تر میشود
و روسو بیشتر درباره دشمنی‌ها و تنهایی‌اش صحبت می‌کند. اگرچه این بخش‌ها جذابیت ابتدایی را ندارد، اما باز هم تصویری واقعی از زندگی پیچیده او ارائه می‌دهد.
و‌ در کل این که از داستان بتونید لذت ببرید یانه بستگی به خودتون داره چون این روایت واقعی زندگی  روسو بوده و نمی‌توانسته شاخ و برگ بده به داستان و هیجان انگیزش کنه.