یادداشت محمدرضا مزرعی فراهانی

        خیلی وقت بود که یک داستان جذاب و قابل پیگیری رو نخونده بودم. خیلی خوب نوشته شده بود، به خصوص «توصیف صحنه» ها که آدم رو به خوبی توی داستان قرار می داد.