یادداشت سعیده قاسمی
1403/5/31
یک روایت از یک نوجوان عادی در جریان روزهای ملتهب زمستان سال 57. داستان کاملا به دور از قهرمانپروریهای آرمانی است ولی با این حال کاملا کشش دارد. شخصیت قهرمان داستان در یک تقابل درونی که ممکن است برای همه پیش بیاید، شکل میگیرد و نهایتا برونداد عملی نتیجه این تقابل در یک صحنه خارقالعاده و دور از دسترس اتفاق نمیافتد. این هنر آقای حسنزاده است که در یک داستان با فرم قوی، میتواند در صحنههایی عادی و معمول، زمینه قهرمان شدن را برای نوجوان به تصویر بکشد.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.