یادداشت عطیه میرزاامیری
1403/10/10
من خیلی این کتاب رو دوست داشتم. خیلی مختصر و مفید بهمون یادآوری می‌کرد غصه همیشه و همه‌جا ممکنه باشه. اما باید یادمون باشه وقتایی که پیش ماست، لازم نیست بخوریمش. کافیه ازش دعوت کنیم پیشمون باشه و بهش گوش کنیم. حتی توی حرفاش شاید راه‌حلی باشه برای رفع غصه!
این رمان کودک هرچند ویراستاری به‌شدت بدی داشت، اما روایتش خیلی خودمونی بود.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.