یادداشت سید محمدعلی نیکنام

        مقدار یک شتر کشتن، پنج ساعت یا ده‌ساعت یا هفتادودوساعت، هر چه بود گذشت. آن روز صد هزار تن یا سی‌هزار تن یا هجده‌هزار تن که در خانه مختار پسر ابوعبیده با پسر عقیل بر سر جان خود بیعت کردند، از آن گروه که از شهر‌های عراق و حجاز به این کاروان پیوستند، تنها پیکر‌ه‌هایی پاره پاره و آغشته در خون هفتاد‌و دو تن در این سوی و آن سوی بیابان وحشتناک دیده می‌شد. اینها چه کسانی بودند؟ مسلملنان راستین! مسلمانانی که به سر جلسه امتحان آمدند و از عهده‌ آزمایشی به آن سختی به خوبی برآمدند. نه‌تنها خود در امتحان سربلند شدند، بلکه تا جهان باقی است به طالبان شرکت در چنین آزمایشی فهماندند اگر پیروزی می‌خواند باید پاکباز باشند.
 آن چند ده هزار تن دیگر که از ایشان نشانی نمی‌بینیم چه‌سان؟ مقصودم بیعت کنندگان است. آنها مسلمان نبودند؟ چرا! آنها هم مسلمان بودند، اما مسلمانی را تا آنجا می‌خواستند که به مال و جانشان زیانی نرسد.
 و به راستی چگونه مسلمانانی این‌چنین از عدالت خواه بودن منتهی می‌شوند به خواه‌ش و از عدالت‌‌ش نشانی در آنها باقی نمی‌ماند . مسلمانانی که تنها از مسلمانی میم و نون ‌اش را برمی‌دارند و امامشان را آنگونه در کارزار با باطل رها می‌کنند تا خون‌ش ریخته شود. چه شده‌است بر این جماعت؟
 ماجرا برمی‌گردد به پنجاه سال قبل، زمانی که محمد(صلی‌الله علیه وآله وسلم) مردم را به دین اسلام دعوت کرد. دعوتی برای رهایی از جور ظالمان و زر پرستان قریش. 
 دکتر سید جعفر شهیدی پس از پنجاه سال را در بیست سال پژوهش در تاریخ اسلام از تاریخ های مجمل و مفصل، قدیم و جدید و حتی منظومه‌ها و مقتل ها انجام دادند تا این اثر عالی و پر محتوا را به رشته‌ی تحریر درآوردند. اثری جدید در زمانه‌ی خود که نگاهی نو به قیام امام حسین(علیه‌السلام) دارد.
 به عقیده‌ی ایشان بخش مهمی از حادثه های تاریخ اسلام_ به خصوص از آغاز تا عصر اول عباسی_ نه چنان است که تاریخ نویسان گذشته به قلم آورده‌اند و آیندگان آن را به عنوان اصل مسلم پذیرفته‌اند.
 و اگر تاریخ اسلام با بینشی نو برسی شود، پرده از روی بسیاری از وقایع پر اهمیت برداشته خواهد شد.