قبول، برای خواندنش زیادی بزرگ بودم! اما اولین کتابی بود که بعد از مدت ها بدون اینکه زمین بگذارم تمامش کردم. و قبول! احمق ترین راوی دنیا روایتش می کرد که اصرار داشت کماکان احمق بماند! و قبول! معلوم نبود که می خواهد جین ایر باشد یا جین آستین.
مزخرف بود ولی خب، پشیمان نیستم که خواندمش! :)
