یادداشت ایمان سهرابی

        قریب سه سال زمان برد تا دوباره شرح سحر را از سر بگیرم. هر بار نوعی ترس، تشویش و فقدان رغبت دامن گیر بود تا لاجرم دیدار دوباره میسر شد.
شاید بهترین زمان برای مطالعه شرح سحر، اسحار ماه مبارک باشد زمانی که پوچی و بی تفاوتی به دنیای بیرون به اوج خود می رسد. آن گاه نوبت رجوع به خویشتن می رسد و شرح سحر خویشتن خویش را به رخ می کشد.
نوشتن از این گنجینه نیاز به تعمق بیش تر و تدبر وافر دارد و من تنها یک خواننده معمولی هستم که به خویشتن می اندیشم.