یادداشت مهدی لطف‌آبادی

                موقعی که شروع کردم به خریدن آثار آگاتا کریستی انقدر اطرافیانم گفتند که این کتاب‌ها مسخره‌ست که من هم با دید بدی اولین رمان رو شروع کردم و واقعاً یه جاهایی تو ذوقم خورد اولش که نمی‌دونم به خاطر تازه‌کاری آگاتا کریستی بود یا ترجمه‌ مشکلی داشت اما وقتی به بخش‌های هیجانی رسیدم و خودم دنبال قاتل می‌گشتم دیدم که نه واقعاً من هم نمی‌تونم دست آگاتا کریستی رو بخونم با اینکه بعد این همه سال اینقدر فیلم و داستان پلیسی دیدیم و خوندیم... واقعاً تعلیق و رمزآلودیش میخکوبم کرد و وقتی رمزها رو یکی یکی باز کرد واقعاً هنرش رو تحسین کردم...در کل لذت‌بخش بود.