یادداشت

        کتابی کوتاه و تاثیر گذار.
هلن کلر (فردی که نابینا، لال و ناشنوا بود) در این کتاب تصور کرده که  اگر فقط سه روز مهلت داشت که ببیند سراغ مشاهده چه چیزهایی می‌رفت.
واقعا بیانات عجیب کتاب باعث میشود که ارزش حواس و سلامتی که داریم را دوچندان بدانیم و شکرگزار آن ها باشیم.
به شخصه پس از خواندن کتاب بعد از دیدن بعضی از چیز های روزمره و عادی لذت بیشتری میبردم.
حرف خانم کلر این است که متاسفانه کسانی که یک نعمتی را داشته باشند تا زمانی که آن را از دست ندهند ارزشش را نمیدانند برای همین سعی کنیم هر وقت نعمتی را داریم از آن بیشترین لذت را ببریم.

بیست صفحه انتهایی کتاب پیوستی درمورد اسامی است که در کتاب بکار رفته لذا کتاب خیلی کوتاه است.