یادداشت مهدیه

        توصیفات کتاب بی نظیر بود . بوی تعفن فرانسه در دهه های پیش، عطر یک بچهٔ نوزاد یا بوی منحصر به فرد هر آدم و جالبترین بخش داستان این بود که  گره نوی ژان پاتیست قادر بود کل  این بو ها رو تشخیص بده اما خودش هیچ بویی نداشت ؛ شخصیتی که خیلی سخت برای ادامه حیات تقلا می کرد.
با سلیقه من سازگار نبود و بخش های زیادی بود که باعث می شد یه حس بیزاری نسبت  به کتاب داشته باشم و بخوام کتابو نخونده برگردونم سر جاش  با این حال قلم نویسنده که تونسته بود چنین شخصیت هایی خلق کنه و توصیفات جالبش در مورد بو ها منو وادار به خوندن ادامه  کتاب کرد و به نظرم  کسانی  که راحت تر بتونن با داستان یک قاتل کنار بیان  این کتاب براشون بیش از اینها جالب باشه.