یادداشت محمدحسین بنـکدارتهرانی

        به نظر می‌رسد آقای پورعظیمی در انجام کاری که مد نظر داشته کامیاب بوده. من او را نمی‌شناسم و نمی‌دانم چه پایه از تلاش و مرارت، در چه دوره ای از زمان، به کاربسته تا دستاوردی چنین سخته و پخته نصیب خواننده‌ی مشتاقِ شاملو شود اما شهادت می‌دهم که بی‌شک فرهمند بوده و هست.

اما کتاب:
کتاب  برونداد پاکیزه و منقحِ گفت‌وگوی آگاهانه و روشن آقای پورعظیمی با خانم آیدا  ( واپسین همسر شاملو) است.


نقاط قوت کتاب که برایم چشم‌گیر بود:

۱- آقای پورعظیمی می‌دانسته چه می‌خواهد و کجا می‌‌خواهد برود و بلد بوده چه‌جور  باید برود،
۲- آقای پورعظیمی به زوایای پروپیچ و خم زندگی کسی که می‌خواسته روایتی سرراست از او به دست بیاورد،  به راستی مسلط بوده لاجرم نتیجه کاری جانانه شده و سربرکشیده.
۳- صداقت و راستی خانم آیدا ستودنی بود.
۴- خانم آیدا به اندازه‌ی وسعش تلاش کرده بود هر آن‌چه دستش می‌رسد از شاملو ثبت کند و بماند و این به خوبی در پاسخ‌هایش آیینگی می‌کرد.
۵- حرف حشو در کتاب نبود و پیدا بود متن چندباره شخم زده شده تا آن‌چه درست و بایسته است فراروی خواننده بماند.
۶- صفحه‌آرایی کتاب دلپسند و چشم‌نواز بودبرخلاف جلد کتاب. جز یک مورد افتادگیِ تایپی در کتاب ندیدم و پیدا بود برای برساختن متن رست زحمت و زمان‌گذاری بسیار هزینه شده.