یادداشت Kosar

        کتاب «ده بچه زنگی» اثر نفس گیر و جذاب ملکه جنایت، نه فقط یک معما، بلکه سفری بی‌بازگشت به اعماق ذهن و روان آدمیست؛ جایی که هیچ تضمینی برای رسیدن به انتهای مسیر نیست و حتی امید هم گاهی رنگ می‌بازد...🌊

داستان از چه قراره؟!
ده مهمان غریبه، دعوت‌نامه‌ای معماگونه و جزیره‌ای دورافتاده.

خیلی زود ضربان قلب شما هم با امواج بلند داستان بالا می‌ره و همه چیز با ماجرای شاعرانه‌ی خشن و دردناک شعر «ده بچه زنگی» مسیرش خودشو طی میکنه. هر بار که یکی حذف می‌شه، برای لحظه‌ای حس می‌کنی خودت هم ممکنه قربانی بعدی باشی و این، قدرت تعلیق ملکه جنایته: تا صفحه آخر، مطمئن نیستی که مقتولین این ماجرا دقیقا قربانی چی هستن؟ 🩸

مثبت:
1_ ایده، پردازش و معماری متفاوت و هیجان انگیز داستان که حتی لحظه ای برای اتفاق بعدی به آدم زمان نمی‌ده.
2_  فضاسازی و انتقال احساسات و شرایط کامل،  دقیق و جذاب.
3_ پایان بندی کوبنده و افشای رازی که هیچ بنی بشری به ذهنش خطور نمی‌‍کنه!

منفی:
1_ شخصیت پردازی سطحی که با توجه به عمق و پشت پرده این اتفاقات و اهمیت همذات پنداری با شخصیت ها تاحدی ناامیدکننده بود. (انگار صرفا روی پیشبرد معما و حس تعلیق تمرکز شده بود نه شخصیت ها)
2_ پایانی که صرفا راز تمام اتفاقات را با یک نامه افشا کرده بود و انگار اون ظرافت پوشاننده سطح داستان درش به چشم نمی‌خورد.
این دو مورد به خودی خود باعث شدن حس کنم یه جورایی داستان اون طور که باید و شاید کامل پرداخت و ویرایش نشده و می‌تونسته خیلی قوی تر باشه!

در نهایت واقعا کتاب جذاب و خاصیه و قطعا به دوستداران ادبیات جنایی پیشنهاد می‌شه :)