یادداشت زینب باقری

        جایی شنیدم که "گلستان یازدهم" اولین کتاب دفاع مقدس است که به ساختار "رمان" نزدیک شده است. گمان می‌کنم "سفر سرخ" از دید گوینده دور مانده بود!
کتاب را همین روزها خواندم. روزهایی که مردم به خیابان آمده‌اند و دانشجویان در دانشگاه بلوا به پا می‌کنند. خواستم راه و رسم مبارزات دانشجویان در انقلاب پنجاه و هفت را بدانم.
کتاب، شهید حسین علم‌الهدی را روایت می‌کند. فرزند آیت‌الله علم‌الهدی‌ای که محرم و مرهم دردهای خوزستان بوده است. از مبارزات دانش‌آموزی علیه رژیم فاسد پهلوی می‌گوید تا مبارزه در جبهه‌ی دفاع مقدس علیه رژیم غاصب بعثی. 
نویسنده قلم روان و شیوایی دارد. میان سر و صدای مبارزات بیرونی، قطره قطره، جهان پشت آن‌ها را به مخاطب می‌چشاند. تاریخ می‌گوید بی‌ آن‌که "از تاریخ گفتن" از داستان بیرون بزند. 
کتاب کم حجم نیست اما خوش‌خوان است. من نسخه‌ی الکترونیکی کتاب را در طاقچه خواندم. در دسترس‌تر بود و خیلی ارزان‌تر! در قسمت‌‌هایی از داستان ضمیر‌ را گم می‌کردم. نمی‌دانم نویسنده مبهم نوشته بود یا در طاقچه به آن شکل درآمده بود‌.
از کتاب لذت بردم، با کتاب آگاه شدم، اما جواب سوال‌هایم را نگرفتم. راستش سوال‌هایم بیش‌تر هم شد. سوال‌های جدید ویران‌کننده بودند. و این مرا محتاط می‌‌کند از این‌که کتاب را به هر کسی توصیه کنم. به خصوص در این روزها.