یادداشت فاطمه خدابخشی

        داستان از یک فضای آرام روستایی شروع می‌شود و کم‌کم ختم به جنگ و بمباران شیمیایی می‌شود.
کتاب متن و توصیفات خوبی دارد و با وجود اینکه برای نوجوانان نوشته‌شده، آن را به نوجوانان پیشنهاد نمی‌کنم. 

چرا؟؟؟ 

یک چرای مهم اینجا وجود دارد.
زیرا، حدود ۹۰ درصد کتاب به فضای سیاه جنگ اختصاص پیدا کرده و از آن‌همه دلاوری رزمنده‌ها و فداکاری روستاییان و مردم در زمان دفاع مقدس تقریبا خبری نیست و فقط انتهای کتاب کمی راجع به رزمنده‌ها و روحیه‌ی خوبشان می‌خوانیم،
که واقعا به‌چشم نمی‌آید. 

️بحث کتاب‌های ضد جنگ در دیگر کشورها با اینطور کتاب‌‌ها در کشور ما خیلی متفاوت است.
ما بر‌خلاف خیلی از کشورهای جهان که برای استعمار کشور‌های دیگر وارد جنگ شدند (نظیر جنگ جهانی اول و دوم) جنگی را شروع نکرده‌ایم. ما برای دفاع از خاک میهن‌مان به میدان آمدیم و به همین دلیل به آن دفاع مقدس می‌گوییم. 
️پس اینکه به تقلید از کتاب‌ها و فیلم‌های ضد جنگ خارجی، فقط سختی آن سال‌ها را به تصویر بکشیم و فداکاری مردم و رزمندگان را کوچک جلوه بدهیم، درست نیست. 

خیلی فرق است میان نوشتن از زیبایی‌ها و فداکاری‌ها که موجب تاب‌آوری فرزندانمان می‌شود تا نوشتن از سختی‌ها و زشتی‌ها که فرزندانمان را ترسو بار می‌آورد. 

و این به نگاه ما ربط دارد.
فقط کافیست به الگو‌های خودمان مراجعه کنیم و به یاد بیاوریم که حضرت زینب(س)
بعد از عاشورا چطور پرقدرت می‌گویند:"ما رایت الا جمیلا".