یادداشت علی عموکاظمی

        گزیده ای از جلد بیست و یکم صحیفه امام خمینی. ایمان، صلابت و لطافت روحی امام که در قلم و سخنان صادقانه اش خودنمایی میکند، ارادتم را نسبت به خودش بیشتر کرد. در ابتدای کتاب چند مقاله از وحید جلیلی آورده شده که نکات خوبی دارند.

بخشهایی از کتاب:

- ما اگر فقط مسجد برویم و دعا بکنیم، همه با ما خوب میشوند! اما وظیفه این است که ما برویم مسجد بنشینیم دعا بخوانیم یا وظیفه این است که ما باید قیام بکنیم؟

- ما اگر دستمان میرسید، قدرت داشتیم، باید برویم تمام ظلم و جورها را از عالم برداریم. این تکلیف شرعی ماست

- جوانها متوجه باشند که در جوانی، میشود اصلاح کند انسان خودش را. هر مقداری انسان سنش زیادتر میشود، اقبالش به دنیا بیشتر میشود

- اگر در یک ملتی اختلاف سلیقه نباشد، این ناقص است

- مجموعه خواسته ها و انتظارات اسلامی مردم از مجلس، رفع گرفتاری ها و محرومیتها و دگرگونی در نظام پر پیچ و خم اداری کشور، از انتظارات به حقی است که باید آنها را جدی گرفت.

- اگر هر وزیری دخالت در کار وزیر دیگر نماید، که حتی دخالت او باعث رشد کار گردد، مورد قبول نیست. چرا که خروج از چارچوب اختیارات، ضررش بسیار بیشتر از رشد کار در نقطه ای دیگر است.

- حج برای نزدیک شدن و اتصال انسان به صاحب خانه است. و حج تنها حرکات و اعمال و لفظ ها نیست و با کلام و لفظ و حرکت خشک، انسان به خدا نمیرسد.

- پیامبر اسلام نیازی به مساجد اشرافی و مناره های تزئیناتی ندارد.

- به فکر نگه داشتن وضع موجود نباشید، بلکه به فکر فرار از اسارت و رهایی از بردگی و یورش به دشمنان اسلام باشید. که عزت و حیات در سایه مبارزه است و اولین گام در مبارزه اراده است و پس از آن، تصمیم بر اینکه سیادت کفر و شرک جانی، خصوصا آمریکا را بر خود حرام کنید.

- مبارزه با رفاه طلبی سازگار نیست

- نباید شهادت را تا این اندازه به سقوط بکشانیم که بگوییم در عوض شهادت فرزندان اسلام تنها خرمشهر و یا شهرهای دیگر آزاد شد. تمامی اینها خیالات باطل ملی گراهاست.

- پس ای فرزندان ارتشی و سپاهی و بسیجی ام، و ای نیروهای مردمی، هرگز از دست دادن موضعی را با تاثر، و گرفتن مکانی را با غرور و شادی بیان نکنید که اینها در برابر هدف شما به قدری ناچیزند که تمامی دنیا در مقایسه با آخرت