یادداشت زهره دلجوی کجاباد

از ولفیا تا ساگوارو (منبرهای گیاهی)
        عنوان یکی از  منبرها هست به‌جان نشستن‌ها. در این منبر بحث آب دادن به گل با آب‌پاش است. این‌طوری آب نرم‌نرمک می‌رود در جان گیاه و چه زیبا و هنرمندانه نویسنده این بحث را مرتبط کرده به نفوذ نرم‌نرمک محبت در دل. محبت باید کم‌کمک به جان بنشیند. حالا با اجازه‌ی نویسنده که دوست خیلی خوبم هم هست می‌خواهم بگویم این کتاب و منبرهای کوتاهش را هم باید با مدل آب‌پاشی بخوانیم تا نرم‌نرمک لذتش در جانمان بنشیند. 
      
4

1

(0/1000)

نظرات

تاکنون نظری ثبت نشده است.