برای قلقلک دادن پارانویای شخصی.
جوری که توی زمان غرق و هضمم کرد رو دوست داشتم. این شکل از گمشدگی توی زمان حتی روی کاغذ هم ترسناک بود برام . مخصوصاً اینکه توی روایت هم خوب درآورده بود این موضوع رو و پرش زمانی رو خیلی بد (یعنی عالی) مثل دراگ زدن واقعی حس میکردی.
