یادداشت محدثه حسنی

        سلام و نور
چه داستانی واقعا، خدایی از نویسندش راضیم. تمام تلخیها را یکجوری بیان کرده بود  که خواننده بیشتر از اینکه احساس تلخی و غم داشته باشه احساس هیجان و گاهی حتی نشاط و شوخ طبعی داشته باشد و چقدر خوب که اینطور تمامش کرد. حقیقتا این روزاهایمان انقدر برایم تلخ و غمگنانست که دیگر تحمل پایان تلخ در یک کتاب را نداشتم.
کتاب در دسته‌ی کتابهای جناییست ولی نویسنده در کنار یک داستان جنایی پر کشش، هیجانی،شسته رفته، بدون زیاده گویی و کش دادن داستان ، نکات ریز و قشنگ روان‌شناسی، تربیتی، تاریخی هم گنجانده و اشاره خیلی به جا و مناسبی به جنگ داخلی اسپانیا داشت و  همین باعث پربار بودن داستان شده بود.
توصیفات و شخصیت پردازیش هم که خوب بود.
کلا  خیلی از شنیدنش لذت بردم. اجرای تایماز رضوانی هم که خیلی خوب بود. ترجمه‌ی علی صنعوی  هم روان .