یادداشت ملیکا خوش‌نژاد
1401/12/23
یکی درباره‌ی این کتاب نوشته بود مشکلش اینه که باید کنار شومینه بشینی بخونیش و من شومینه ندارم. خواستم بگم به شدت باهاش موافقم. این داستان از جنگل‌های سرد و زمستونی نروژ در ستایش تنهایی و سکوت، باید کنار شومینه، درحالی که شاید داری شکلات یا چای داغ می‌خوری خونده شه. داستانی که در عینِ سادگی و روانی، میخکوبت می‌کنه و مدام در حال خوندنش شگفت‌زده می‌شی. اولین داستانی بود که از ادبیات نروژ می‌خوندم و فضای سحرآمیزش باعث شد دلم بخواد بیشتر و بیشتر با ادبیات اروپای شمالی آشنا شم.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.