یادداشت بهار

        طنازیِ ایرج پزشکزاد

بعد از کنکور و نهایی (فاصله خرداد و تیر) تو یه بحرانی گیر کرده بودم که دست و دلم به هیچ کتابی نمی‌رفت، کتابای متعددی رو شروع کردم اما ترجیح دادم نصف نیمه کنار بزارمشون تا اینکه این کتاب رو شروع کردم‌‌؛ 
قلم ایرج پزشکزاد به گونه‌ای هستش که تو از لحظه‌ی اول پرت می‌شی تو داستان، با شخصیت‌ها همراه می‌شی، اهل به حاشیه رفتن نیست، اما فضا رو طوری به قلم می‌کشه که پوست و استخونت درک می‌کنی.
من هم با ماشالله خان به دربار هارون‌الرشید سفر کردم، گاهی می‌خندیدم، گاهی حرص می‌خوردم، گاهی اعصابم خرد می‌شد و  در کل همراه ماشالله خان بودم.
این کتاب اگر چه به قوت دایی جان ناپلئون نیست و ممکنه اول دلسردتون کنه، اما داستان به قدری جذابه که دایی جان رو فراموش می‌کنید.
پیشنهاد من برای اینکه مدتی از مشغله‌هایی که دارید فاصله بگیرید، و به خودتون استراحت بدید کتاب ماشالله خان و دربار هارون‌الرشیده.
پ.ن: اگر کتاب دایی جان ناپلئون رو قبلش خوندید سعی کنید که خیلی با هم مقایسه‌شون نکنید و از داستان لذب ببرید.