یادداشت مسیح ریحانی
1403/12/23
کتاب حکایتِ نزاع طولانی میان دو دوستِ دیرین است که رابطه‌ی دوستانه‌شان مدت‌ها زبان‌زد مردم بوده است؛ نزاعی برپایه‌ی هیچ و پوچ!
من اثر دیگری از گوگول نخوانده بودم و طنز نهفته در سطرهای کتاب برایم جذاب بود. هم‌چنین وجود راوی دانای کل هم به نظرم داستان را جالب‌تر کرده بود.
در انتهای کتاب مقاله‌ای از «گری سال مورسن» آورده شده است که به خواننده تصویر کلی و مناسبی از گوگول، آثار و زمانه‌اش می‌دهد. این نوشته‌ی کوتاه را با جمله‌ای از همین مقاله به پایان می‌رسانم؛ آن‌جا که نگارنده در رابطه با گوگول معتقد است:
«گوگول همه‌جا جهانی ترسیم می‌کند خیره‌کننده اما پوچ.»
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.