یادداشت سیده زینب موسوی

        خوب بود ولی نه خیلی.
یه سری صحنه‌ها واقعا زیبا و تأثیرگذار بودن و یه حس معنوی قشنگی داشتن. قصهٔ عاشقانه‌ش هم در مجموع خوب بود، هر چند که بعضی صحنه‌ها رو نپسندیدم. اون راز بزرگ داستان رو هم چون از قبل می‌دونستم یه مقدار از جذابیتش کم کرد برام. البته با این راز بزرگ هم یه مقدار مشکل دارم و خیلی اغراق‌شده بود به نظرم...

یه نکتهٔ منفی تأکید بسسسسیار زیادش روی زشت بودن شخصیت اصلی بود‍! خب باشه زشته! فهمیدم! دیگه نمی‌خواد اینقدر از زبون تمااااام شخصیت‌ها اینو تکرار کنی. واقعا طبیعیه هر کی به آدم می‌رسه تو روش برگرده بگه تو خیلی زشتی؟!‌ یا حتی پشت سرش؟!
بعد اینطوری هم بود که اصولا آدمای خوشگل یا بدن یا هیچی حالیشون نیست و نفهمن! خب باشه، خوشگل بودن به معنی خوب بودن و باهوش بودن نیست ولی اینا متضاد هم نیستن! یعنی نمیشه یه نفر هم خوشگل باشه هم باهوش و خوب؟!
در واقع درسته که این خیلی بده که تو خیلی از کتابا برعکسش هست، اینکه قهرمان داستان هم از نظر قیافه هم از نظر اخلاق و شخصیت همه‌چیزتمومه، ولی دلیل نمیشه برای رد این موضوع آدم از اون طرف بوم بیفته!
کلا هم شخصیت‌های بد این کتاب واقعا بدیشون یه حالت بزرگنمایی‌شده‌ای داشت. نمی‌دونم کلا من خیلی نمی‌تونستم قبولشون کنم...