یادداشت Parisa

        کتاب بادام اولین تجربه من از خوانش ادبیات کره بود. موضوع انتخابی نویسنده برای من جالب توجه شد چراکه مجبور به جست و جو و مطالعه در مورد وجود بخش مهم و قابل توجهی از مغز انسان بنام امیگدال یا بادامک مغز  شدم، که در واقع  نقش اصلی آن ایجاد و بروز احساسات و پاسخ به آنها و همچنین تعدیل درد هست. کم کاری و پرکاری این غده مشکلات متعددی رو برای فرد به همراه داره،مثلا استرس بیش از حد و خشم و عصبانیت فراتر از شدت وقایع ،در برخی افراد مربوط به اختلال در این غده هست.البته  کاراکتر اصلی این داستان با کوچک بودن این غده  دست و پنجه نرم میکنه که گویا این عارضه در این فرد از بدو تولد وجود داشته. 
قسمت جالب این داستان برای من ارتباط کاراکتر اصلی با مادربزرگش بود، فکر کنم در بیشتر ملت ها، حضور مادربزرگ ها به خوبی اونچه که هستن به تایید رسیده ،چرا که تو خیلی داستان ها ،شخصا شاهد توجه به این موجودات دوست داشتنی بودم.چایی از داستان که ایثار مادربزرگ در مراقبت از نوه اش رو تعریف میکنه بسیار شبیه به قسمتی از فیلم سکوت بود که به همون انداره من رو تحت تاثیر قرار داد.
یک کاراکتر جالب دیگه که از اواسط داستان وارد میشه ، پزشکی هست که درحال حاضر نانوایی داره ،شخصیت این فرد بسیار خوب پردازش شده بود،  به نظرم وجود همچین آدمی با این میزان بلند نظری و روحیات فوق العاده، که دیگران رو قضاوت نمیکنه و راهنمایی های مفیدی انجام میده و همیشه حاضره حتی وقتی حضور فیزیکی کنار ادم نداره  ،میتونه دلگرمی برای افراد به همراه بیاره، البته که وجود این اشخاص تاحدودی دور از ذهن اما اگر تو زندگی کسی وجود دارن ،امیدوارم بیشتر عمر کنن.
بطور کلی ،سیر داستان روان بود و ترجمه فوق العاده،  اما به نظر من،  برخی از وقایع رخ داده شده خیلی افراطی پردازش شده بود و تقریبا بسیار نزدیک به فیلم هایی هست که از این کشور نمایش داده میشه، چون من معتقدم این تعداد معجزه ،در مدت کم برآی یک فرد ،عملا غیر ممکن و نامعقول هست،البته میدونم معجزه همون چیزی هست که از باور انسان فراتره،  اما این شکلش برای من اصلا و ابدا قابل قبول نیست، البته شاید علتش این باشه که پروردگار هیچوقت تا این میزان نظر لطفی نسبت به من نداشته و هرگز تجربش نکردم، اما حداقل کسی رو هم نمیشناسم که مادرش که زندگی نباتی داشته،  یا خودش که رو به موت بوده با اون میزان خونی که ازش رفته ،تونسته دوباره به زندگی برگرده و همه چیز بروفق نرادش شده باشه، لذا به نظرم پایان بندی داستان خوب نبود اما اگر طرفدار این سبک از  استان ها هستید که یهو همه چیز عالی میشه و زندگی بر وفق مراد ،گمونم این کتاب مورد پسندتون باشه.