یادداشت رعنا حشمتی

        خب از کجا شروع کنم...؟
مضمونش، محتوای صحبتش و کل کتاب رو دوست داشتم. اما پرداختش، شخصیت‌پردازی و روند داستان اونقدرها برام دلچسب نبود. بر عکس بقیه اصلا فضای روستایی رو حس نمی‌کردم. آدما بعضا اضافه بودن و نمی‌فهمیدم چرا اونجان و دارن چیکار می‌کنن. یا اینکه با همدیگه فرق نداشتن و یکی دو روز دیگه از من بپرسن مش ستار کی بود و اسداله کی؟ هرکدوم چطور بودن، دیگه یادم نیست. و حتی الانم نیست :))
نقد بعدیم به شیوه مزخرف وجود این نمایشنامه توی طاقچه‌ست. که فحش می‌دادم و می‌خوندم و کاش نشر یه نگاهی بندازه و درستش کنه. زده اسم همه نقش‌ها با replace all یه دو نقطه گذاشته تنگش و هرجایی توی متن کسی کسی رو صدا میکنه هم دو نقطه داره! به جای اینکه اول صحبت هرکس و برای مشخص شدن حرفش باشه.
اذیت شدم از الکترونیک خوندنش واقعا و باید از این به بعد حواسم باشه برای نمایشنامه خوندن در طاقچه.