یادداشت mobina

        "همه‌ی ما یکی توی سینه داریم، هممون. اما هرکسی با صدای متفاوتی می‌شنوتش." جمله‌ای بود که وقتی یه صفحه‌ی رندوم از کتاب رو باز کردم، به چشمم خورد و دلیلی شد برای خوندنِ کتاب.
و جزیره‌ی قلب‌ها، بدونِ شک تبدیل شد به یکی از بهترین کتاب‌هایی که خوندم و قلبم رو نوازش کرد. 

جزیره‌ی قلب‌ها، داستانی تاثیرگذار درباره‌ی امید، سوگ، دوستی و عشقه که قلبتون رو نوازش می‌کنه. نیمه‌ی اولِ کتاب با اینکه داستان آروم و ملایمی داره ولی شما رو برای کشف ارتباط بین فصل‌ها و فهمیدنِ حقیقت با خودش همراه می‌کنه. همینطور این کتاب چندین راوی مختلف داره که کم‌کم متوجه‌ی هویت و داستانشون می‌شید و قطعات پازل کم‌کم در جای درستشون قرار می‌گیرن.
قلم نویسنده هم بسیار زیباست و کتاب جملات بسیار زیبایی داره که باعث می‌شه به فکر فرو برید.

چیزی که کتاب رو خیلی جذاب‌تر می‌کنه، مکانیه که نویسنده برای نوشتن کتاب از اون الهام گرفته؛ "جزیره‌ی تشیما" در ژاپن و جایی به نام "موزه‌ی ضربان قلب". این موزه جاییه برای نگهداری صدای ضربان قلب آدم‌ها و هزاران نفر تا حالا ضربان قلبشونو ضبط کردن. شما می‌تونین برای گوش کردن به این ضربان قلب‌ها به موزه برید و حتی ضربان قلب خودتونو ضبط کنید!