یادداشت شهاب شا‌ه‌میری

        قبل از اینکه سن نویسنده رو  ببینم مطمئن بودم  ایشون حداقل 50 رو باید داشته باشه. بعد دیدم همینطوره. 
متاسفانه نویسنده از دنیای جوان های امروز دهه ها فاصله داره و این فاصله کار خودش رو کرده. این فاصله در تک تک دیالوگ ها، صحنه و شخصیت پردازی ها دیده میشه و باعث شده این 100 صفحه رو به امید یافتن مطالب احتمالا علمی (پیرامون عرفان های نوظهور و یوگا در قالب داستان) سینه خیز طی کنم؛بعضی صفحات رو نخونم و با بیرون دادن صدای پوفی در جستجوی یک اتفاق! به صفحه ی بعد برم و باز به صفحه ی بعد و باز به صفحه ی بعد و باز... 
اما مطلب دیگه ای که اون هم انگیزه و سرعت مطالعه رو کم میکنه پرداختن بیش از حد به جزئیاته.
 اینکه سفره ای که مادر برهان پهن کرد داخلش چقدر سبزی و ترشی بود،باد از چه جهتی می‌وزید، آبی که روی زمین در حال حرکت بود به شکل هفتی جاری شده بود یا هشتی! 
خلاصه اگر بخوام بیشتر مثال بزنم باید تک تک صفحات کتاب رو به عنوان شاهد مثال بنویسم اینجا.
فعلا دارم میخونم ولی خوشم نیامده.