یادداشت مونا نظری

        🔸اگر کسی از شما بپرسد کی هستید یا چه جور آدمی هستید، چه جوابی به او می‌دهید؟
یا بهتر است بپرسم چطوری جواب این سوال را پیدا می‌کنید؟ 

چه آگاه باشیم، چه نباشیم همه‌مان در پاسخ به این سوال به خاطراتمان (داستان‌هایمان) رجوع میکنیم.

مثلا اگر فکر میکنم مهربانم، خاطراتم از مهربانی‌ام به اطرافیان، تمام دفعاتی که دلم به شدت برای دیگران تپیده یا رضایت عمیقی که پس از مهربانی احساس کرده‌ام را به یاد می‌آورم. 
اگر فکر میکنم خونسرد یا مضطربم، سختگیر یا آسانگیرم، تنبل یا باپشتکارم، موفقم یا در زندگی درجا زده‌ام، همه را از داستان‌هایی که درمورد خودم به یاد دارم یا دیگران در موردم گفته‌اند نتیجه گرفته‌ام.

🔹شما از آنچه هستید چقدر راضی یا ناراضی هستید؟
از زن یا مرد بودنتان
از ایرانی بودنتان
از مسلمان بودن یا نبودنتان و...

بخش مهمی از رضایت ما از هویت مان یا آنچه در مورد خودمان فکر می‌کنیم، به داستان‌هایی برمی‌گردد که در مورد عناصر هویتمان شنیده‌ایم.

مثلا اگر فکر می‌کنیم ایرانی بودن باعث سربلندی یا سرافکندگی است، ببینیم چه داستان‌هایی این احساس را در ما به وجد آورده‌اند. اگر فکر می‌کنیم زن بودن یعنی قدرت یا ضعف، چه کسانی با چه روایت‌هایی زن بودن را برای ما چنین تعریف کرده‌اند. 

🔸یکی از حقوقِ نانوشته انسانها، این است که داستان زندگیشان را خودشان تعریف کنند. اینکه روایت ویژه زندگی و هویتشان را از عُرفها و کلیشه‌ها، رسانه‌ها و آدمهایی که شناخت نادرست یا ناکاملی ازشان دارند باز پس بگیرند و خودشان مولف داستان منحصر به فرد خودشان باشند.
این البته نیاز به دو مهارت مهم دارد: خلاق بودن و قصه‌گو بودن.

🔸آدمهایی که این دو ویژگی را دارند، می‌توانند با خاطرات بی شمار و ریز و درشت زندگی‌شان، تصویرهای متفاوت بسازند و نتیجه‌های جدید بگیرند. آنها منتظر نمی مانند تا دیگران با دیدن چند قطعه محدود از زندگیشان، به آنها برچسب های خودشان را بزنند.
آنها امیدوارتر و شجاعترند، با کیفیت‌تر زندگی می‌کنند و نعمت بزرگ و کوتاه زندگی را به شیوه‌ی خودشان می‌سازند، و مگر در دنیا کاری مهمتر و باشکوهتر از این هم هست؟
پس اگر هنوز فکر می‌کنید قصه‌گو بودن یک مهارت تفننی است، اگر از آن دسته آدمهایی هستید که داستان خواندن را وقت تلف کردن میدانید و دوست دارید فرزندانتان به جای رمان، کتاب‌های علمی بخوانند، این کتاب برای شماست تا به صورت کاملا واضح و عملی نشانتان دهد که در زمانه ما، قصه‌گو بودن از نان شب هم واجب‌تر است.

کتاب براساس اصول  «روایت درمانی» که نقطه تلاقی ادبیات و روانشناسی است نوشته شده، اما مخاطبش عام است و زبان ساده‌ای دارد. پر است از تمرین‌های عملی و بسیار جذاب برای بازنویسی داستان زندگی که می‌توانید تنها یا به صورت گروهی انجام دهید.

این کتاب برای همه خواندنی و اثرگذار است. اما اگر تسهیلگر هستید، احساس ناکامی یا ناامیدی میکنید یا بحران یا مشکل بزرگی در زندگی داشته اید یا دارید که نتوانسته‌اید از آن عبور کنید ( کداممان نداشته‌ایم؟) خواندنش از نان شب هم برایتان واجب تر است.

«قصه‌ای که انتخاب میکنیم» بهترین گزینه برای عیدی سال نو است. هدیه‌ای ارزشمند برای مهمترین آدم زندگی هرکس. آن را به  «خودتان» عیدی دهید و در فصل نو شدن طبیعت، داستان زندگیتان را از نو بنویسید. 🌱