یادداشت سعید حاجی آبادی

        قبلا کتاب به "امین بگو دوستش دارم" از همین نویسنده رو خوندم کتاب خیلی خوبی بود علاقه پیدا کردم کتاب های دیگه ایشون رو هم بخونم و به لیست اضافه کردم

به دلایلی از این کتاب زیاد خوشم نیومد

اولاً کتاب تشکیل شده از روایت ها و داستان های کوتاه که هر کدوم از زبان یک راوی بود و فهمیدن اینکه الان  داستان از زبان کیه یه معما بود که بعضی اوقات راحت حل میشد و بعضی اوقات سخت مثلا تا نصف داستان که می خوندم فکر می کردم از زبان بحریه هست بعد متوجه میشدم از زبان نفیسه هست یکدفعه شک می کردم نکنه از زبان ام هانی گفته شده 😁

دوماً کمی مبهم بود یعنی توصیف ها یا عبارات خوش خوان نبودن ( حداقل برای من اینجور بود) یعنی کمی سنگین بود

سوماً داستان ها زیاد پرش داشت مثلا داستان به لباس عطر انگیز پیامبر اشاره می کرد در زمان حال، داستان بعدی به این می پرداخت که داستان لباس چیه و از سال های خیلی قبل داستان رو نقل می کرد و دوباره بر می گشت به زمان حال و اینا در حالی بود که راوی داستان رو باید زور می زدی بفهمی کیه و آیا در زمان حال داره روایت میشه یا گذشته 😁

شاید دارم اغراق می کنم ولی برا من اینجوری بود