یادداشت سمانه رحمدل

        بله آقای نبویان، دوزاری‌مون افتاد که کمدیِ انتقادی سیاسی کنایی تمثیلی و...  نوشتین. خنگ که نیستیم! فقط ای کاش به جای فرو کردن بدبختی‌هامون در چشممون، از طنز و قریحه درخشانتون واسه پرورش داستان استفاده می‌کردین. مثلا در فصل هفت من واقعا امیدوار شدم که با یک کام‌بکِ اساسی روبرو هستم و قراره با یه داستان بکر و عجیب و غریب روبرو بشم... ولی متاسفانه نسخه‌ش سریع پیچیده شد. حیف!