یادداشت محمدامین اکبری

        به نام او

استاد محمدامین ریاحی یکی از اساتید برجسته و والامقام زبان و ادبیات فارسی بودند و نوشته‌ها و پژوهش‌های علمی ایشان تا به امروز برای فارسی‌دوستان مغتنم و مورد استفاده است. یکی از حوزه‌های مورد علاقه استاد ریاحی شاهنامه فردوسی است ایشان تالیفات زیادی درباره حکیم توس دارند که متاسفانه بیشترنه این  آثار در بازار کتاب موجود نیست مثل همین کتابی که میخواهم معرفی کنم.
فردوسی نوشته استاد ریاحی اول‌بار در سری بنیان گذاران فرهنگ امروز (در این سری کتابها، کتاب مفید و خوب بسیار است) منتشر شد و بعد از چند نوبت چاپ، بعد از مدتها توسط نشر سخن بازچاپ شد که متاسفانه مدتی‌ست که در بازار موجود نیست.
حالا به هر رو من معرفی خودم را مینویسم، امید که کتاب منتشر شود.
کتاب شرحی علمی بر زندگی فردوسی و فرآیند سرایش شاهنامه توسط اوست. استاد ریاحی با جمع‌آوری اطلاعات تاریخی سعی در روشن کردن چگونگی سرایش شاهنامه و دوره‌هایی که فردوسی طی کرده تا به اثر نهایی‌اش برسد، دارد. و الحق که ایشان با ارائه این سندها بسیاری از ابهامات را در این زمینه برطرف می‌کنند و بر بسیاری از افسانه هایی که پیرامون فردوسی بزرگ و اثر سترگش شکل گرفته و شهرت یافته خط بطلان می‌کشند.  فردوسی نوشته محمدامین ریاحی در عین علمی بودن ساده و همه‌فهم است و تمام اقشار ادب‌دوست فارسی‌زبان می‌توانند به آن مراجعه کنند و بیش از پیش با زندگی، افکار و عقاید شاعر ملی‌شان آشنا شوند. در ضمن برای کسانی هم که می‌خواهند به صورت جدی مطالعات ادبی داشته باشند و با شاهنامه انس بگیرند کتاب خوبی برای گام نهادن در این عرصه است.
و اما نکته جالب برای من وطن‌دوستی استاد محمدامین ریاحی است که از سطر سطر این کتاب به چشم می‌خورد علاقمندی و شیفتگی این دانشی‌مرد که زبان مادری‌اش ترکی است، به زبان فارسی که زبان فرهنگی‌ همه ایرانیان است رشک‌برانگیز است. و این نه فقط به حرف بلکه به واسطه فعالیت دقیق علمی ایشان که هدفی جز صیانت از زبان فارسی ندارد، قابل مشاهده است.
برخی از دوستان در مرورهایی که بر این کتاب نوشته‌اند اشاره کرده‌اند که مولف درباره فردوسی و شاهنامه اغراق کرده و حق دیگر شاعران فارسی‌زبان را در قیاس با فردوسی به‌خوبی ادا نکرده است. به این دوستان باید گفت ریاحی از فردوسی و شاهنامه‌اش با شوق و ذوق می‌گوید که ارادتش را به ایران و زبان فارسی را نشان دهد. سخنان او فراتر از داوریهای معمول ادبی‌ست.