یادداشت آریا مهرزاد

        نویسنده تونست تو این کتاب وسواس ماتیاس رو حساب کتاب زمان رو به خوبی منتقل کنه به طوریکه فصل اول داستان از شدت حساب کتاب ماتیاس خسته کننده میشه براتون.اما فصل دوم داستان حالت خطی به خودش میگیره و بالاخره یه گره و معمایی رو ایجاد میکنه. ماتیاسی که همیشه حساب کتاب زمان دستش بود چطور نتونست حساب اون یکساعتی که ژاکلین هم تو اون زمان ناپدید شد رو از دست بده؟ 
در آخر هم مشخص نشد که ژاکلین چطور مرد، چرا باید لباس زیرش رو صخره باشه اگه پاش لیز خورده ؟ چرا ته سیگار اونطرف افتاده بود؟ 
منو یاد داستان درباره‌ی الی میندازه ...