یادداشت عارفه دمیرچی

        باسمه تعالی
این کتاب سراسر دیالوگ و مکالمه‌س برای همین اگر قصد خوندن این کتاب رو دارید پیشنهاد می‌کنم کتاب صوتی‌ش رو گوش کنید(ایوب آقاخانی در فیدیبو رو پیشنهاد می‌کنم).
نویسنده به مکان‌ها و شخصیت‌ها خیلی جزئی پرداخته و فضای خونه و محل رو خیلی راحت می‌تونید تصور کنید. بعضی از شخصیت‌ها تکیه کلام مخصوص به خودشون رو دارن که خیلی کتاب رو شیرین کرده. علاوه بر اون متن خیلی سلیسی داره و می‌شه باهاش ارتباط گرفت.
اما جزئیات زیاد از طرفی دیگه ضعف این کتاب هم هست. حجم کتاب خیلی زیاد شده در حالی که کتاب خط داستانی پیچیده‌ای هم نداره و اتفاقات خیلی عادی یه خانواده در دهه بیست در کنار یه عاشقانه کوچک رو روایت می‌کنه.
اما ضعف اصلی این کتاب این بود که نویسنده طنز رو با ابتذال اشتباه گرفته و زن تو این کتاب جز یه نماد جنسی با خاله زنک بازی‌هاش چیز بیشتری نیست. گاهی فکر می‌کردم نویسنده شاید ۱۴ـ۱۵ سالش بوده که مشروب و سیگار رو نماد بزرگسالی می‌دونسته.
به طور کلی این کتاب یه جوریه که انگار یکی داره براتون ماجراهای فامیل‌هاشون رو خیلی ریز تعریف می‌کنه و آخرش چون عجله داره سریع داستان رو جمع می‌کنه.