یادداشت عسکری فضل اله نژاد

        نمیدانم چندمین اثر نویسنده است ولی  عدم توانایی نوبسنده در  به قلم درآوردن خاطرات  جنگی خود، مشهود است. هرچند در نیمه دوم کتاب به بعد ،یواش یواش مسلط تر شده است. البته از کسی که ادعایی در نویسندگی ندارد، انتظاری نیست.
نویسنده که خاطرات خود از حضور در جنگ تحمیلی را روایت می‌کند ، قبل از اینکه به سن قانونی برای اعزام برسد، با تغییر شناسنامه راهی جنگ می‌شود و در گردان معروع کمیل جای می‌گیرد.
در همه جای جنگ حضور دارد از جبهه غرب،کردستان و کرمانشاه گرفته تا  جبهه جنوب،  اهواز و شلمچه.کارون،اروند،دوکوهه، ارتفاعات برفی کردستان، بمباران های شیمیایی کردستان، دشتهای سوزان خوزستان، شلمچه ایران تا فاو عراق. گاهی در نقش یک رزمنده ساده، گاهی در قامت یک تخریبچی.
خلاصه هرچه که از جنگ شنیدید و دیدید او با گوشت و پوست و استخوان خود تجربه کرده!
حوادث غم انگیز و پرهیجان کانال ماهی و سه راه شهادت در شلمچه را بخوبی روایت کرده. بعضی از مسائلی که در سطح سیاست گذاری کلان در کشور اتفاق افتاد و تأثیراتی هم در جنگ داشت را سربسته اشاره میکند.
اما خوب همانطور که اشاره کردم، راوی نویسنده نیست،کاش برای ثبت  خاطرات از نویسندگان ماهر بهره میگرفت و این خاطرات جالبتر بیان میشد. 
تقریبا بیشتر حوادث و اتفاقات با یک لحن ثابت و بدون هیجان بیان میشود و آن هم در یک خط یا یک پاراگراف یا نهایتاً یک صفحه. در صورتی که برای هرکدام یک فصل و یا یک کتاب میشد نوشت.

در پایان ارج می‌نهیم یاد و خاطره همرزمان و دوستان شهید نویسنده و تمام شهیدان و جانبازان جنگ تحمیلی 💐