یادداشت نلیِ نگران .

        داستان آرومی داشت.
چیزی که باعث شد این کتاب رو دوست داشته باشم معمولی بودن شخصیت ها بود. بااینکه زیاد کتاب هایی که داستان آرومی دارن و اصلا خیلی جاها به عنوان کتاب های خسته کننده شناخته میشن نمیخونم اما این رو دوست داشتم، سارا که شخصیت اصلی داستان بود قیافه معمولی ای داشت. توی یه شهر با آدمای معمولی ای بودن.
چیز خاص و غیر قابل باوری وجود نداشت. عادیِ عادی.
”بوش رو حس می‌کنی؟ بوی کتاب تازه رو. ماجراجویی‌هایی که هنوز خونده نشدن. دوست‌هایی که هنوز باهاشون آشنا نشدی، ساعت‌ها تعقیب و گریز. جادویی که در انتظارته.”