یادداشت فهیمه

        چند هفته پیش کتاب «تربیت فرزند به سبک فرانسوی» رو می‌خوندم و بعضی قسمت‌هاش برام بسیار عجیب بودن: مثلا اینکه بعضی والدین فرانسوی گاهی از بدو تولد پنج تا ده دقیقه برای پاسخ دادن به گریه‌ی نوزاد صبر می‌کنن. یا اینکه آموزش خواب رو از دو ماهگی شروع می‌کنن؛ نوزاد رو روی تختش میذارن و میرن تا نوزاد یاد بگیره خودش بخوابه! بعضاً نوزاد در طول شب تنها رها میشه. این موارد علاوه بر اینکه به وضوح علت سرد بودن، سبک دلبستگی ناایمن و خیانت بالای فرانسوی‌ها رو نشون می‌ده، با چیزی که متخصصین کودک میگن بسیار متفاوته. در واقع متخصصین میگن تا شش ماهگی باید بلافاصله به نیاز کودک پاسخ داد و بعد از اون باید از وقفه‌های کوتاه چند ثانیه‌ای برای یاد دادن صبر استفاده کرد...
داشتم در مورد همین مسائل با دوستی صحبت می‌کردم که پیشنهاد کرد کتاب «پسری که همانند سگ‌ها پرورش یافت» رو بخونم و وای! عجب کتابی! کاش زودتر خونده بودمش. 
توی این کتاب دکتر پری از تأثیرات غفلت، تروما و سوء استفاده بر مغز در حال رشد کودک میگه. دکتر پری رویکردی رو توسعه داده به نام «رویکرد توالی عصبی» که بر مبنای ترتیب رشد مغزه. قسمت‌های مختلف مغز به ترتیب رشد می‌کنن: ساقه‌ی مغز، مغز میانی، سیستم لیمبیک و قشر مغز. و هر بخش برای رشد مناسبش نیاز به تجربیاتی داره که درست زمان‌بندی شده و منظم و مکرر باشن. در این شرایط، هر نوع غفلت، تروما و سوء استفاده می‌تونه منجر به رشد نکردن یا عملکرد ضعیف نواحی مغز بشه که خودش روی رشد نواحی بعدی مغز تأثیر منفی داره.
دکتر پری در ده فصل، کیس‌های مختلفی رو که با اون‌ها مواجه شده تشریح می‌کنه، غفلت، تروما و سوء استفاده‌ای که اتفاق افتاده، اینکه چه تأثیری روی روان و مغز کودک داشته و اینکه چطور تونستن به کودک کمک کنن اون اتفاق رو پشت سر بذاره (همیشه موفق نشدن). دکتر پری یک فرد صبور با نگاه انسانیه و همین مسئله خوندن کتاب رو لذت بخش می‌کنه. فصل یازده و دوازده هم به ترتیب به اهمیت مراقب اولیه و روابط انسانی در رشد درست مغز و تشریح رویکرد توالی عصبی اختصاص دارن. 
خوندنش رو به همه‌ی کسانی که با بچه‌ها سر و کار دارن، مخصوصاً والدین توصیه می‌کنم.