یادداشت سهیل خرسند

        من عاشق کتاب‌‌های کودکان هستم. عاشق اینکه با تماشای نقاشی‌ها و خواندن حرف‌های ساده و شیرین شخصیت‌هایش، از دنیای آدم بزرگ‌ها فاصله بگیرم و کمی ذهنم رو آرام کنم. به همین خاطر از وقتی به یاد می‌آورم، ما بین خواندن چند رمان به سراغ یکی از این کتاب‌ها می‌رفتم، اما این بار این فاصله کمی طولانی شد. چهار ماه از آخرین کتاب کودکی که خوانده بودم می‌گذشت و امروز دلم برای این کتاب‌ها تنگ شد و به طور کاملا تصادفی به یاد «دری» افتادم. 
دری نام یک دختر وروجک و دوست داشتنی است که داستان‌هایش توسط خانم «ابی هنلن» نوشته شده و تاکنون شش کتاب از مجموعه‌ی دری چاپ و منتشر شده است. پیشتر کتاب‌های چهارم و پنجم دری را که با عناوین «دری و دندان شیری» و «دری پهلوان پنبه‌ای» توسط نشر پرتقال چاپ و منتشر شده بود خوانده و از نقض کپی رایت این نشر نوشته بودم. بنابراین دیگر نیت به پرداخت پول به این دزدان فرهنگ که دزدی می‌کنند و زبان‌شان هم یک متر دراز است نداشتم و کتاب سوم را از ناشر قانونی خریداری کردم و با مطالعه‌ی داستان و تماشای نقاشی‌هایش با دری همراه شدم.
در این کتاب دری همان دری همیشگی‌ست. او دو دنیا دارد: ۱-دنیای واقعی ۲-دنیای خیال. او اینبار می‌خواد باسواد شود و کتاب بخواند اما فراموش نکنید که او چه وروجکی‌ست. پیشنهاد می‌کنم اگر به کتاب کودکان علاقه دارید حتما به سراغ مجموعه‌ی کتاب دری بروید و لذت ببرید.