یادداشت زهرا ساعدی

        سینگر به سرگرم‌کننده بودن داستان اعتقاد زیادی داشت و به نظرم این تلاش را می‌توان در داستان‌های خودش هم دید که تحسین‌برانگیز است؛ مخصوصا برای من که جذابیت و کشش داستان از هرچیز دیگری مهم‌تر است. به جز روایت داستان‌ها، آشنایی با آداب و رسوم یهودی‌ها و یهودی‌های لهستانی هم برای من بسیار جالب بود و شباهت‌هایی میان فرهنگ و دین آن‌ها با فرهنگ و دین خودمان هم می‌دیدم. داستان‌های موردعلاقه‌ام در این مجموعه «یک روز در جزیره کانی»، «شوخی»، «یک مهمانی، یک رقص»، «پدربزرگ و نوه» و «خائن به قوم یهود بود». اسم مجموعه هم به نظرم انتخاب خیلی خوبی بوده.