یادداشت مجتبی شاهسون

        اسلاوی ژیژک، کتاب "به برهوت حقیقت خوش آمدید" را در سال ۲۰۰۲ میلادی، پس از رخداد ۱۱ سپتامبر و ورود به قرن ۲۱ام میلادی نوشت. او در این کتاب از مواجهه‌ی آمریکا با چیزی می‌نویسد که قبل از آن در جایی دورتر، در کشورهای فقیر دیده می‌شد و حالا در قلب امریکا، در قلب جهان سرمایه داری رخ می‌داد! این پدیده همان برخورد دو هواپیما به برج‌های تجارت جهانی بود. واقعه‌ای که فالول و رابرتسون بعد از آن گفتند: "امریکا به چیزی رسید که استحقاق‌اش را داشت."
به نوشته‌ی ژیژک،  میل به نزدیکی به امر واقعی که در قرن بیستم ویژگی اصلی بود، با ۱۱ سپتامبر به غایت خود رسید. امریکا دیگر شاهد یک انفجار در مایل ها دورتر از مرزهای کشورش، و در جهان سوم نبود که از تلویزیون ها دیده شود. حالا این انفجار در خود امریکا رخ داده است. امریکا بعد از این اتفاق می‌توانست به خودش بیاید و جهان را از زاویه‌ی دیگر نگاه کند، می‌توانست به دهشتناکی این انفجار نه تنها در کشور خودش بلکه در تمام کشورها پی ببرد و در راه صلح جهانی گام بردارد، اما ساده لوحانه راه دومی انتخاب کرد که قرن ۲۱ با آن رقم خورد و انتقال مشکل درونی به بیرون را رقم زد. حمله به افغانستانی که صاحب ندارد و به راحتی می‌توان آنرا هدف نظامی قرار داد و شکل گیری دشمنی جدید(به‌جای یهودیت، که دشمن قدیمی در قرن بیستم بود و جهان غرب بعد از هولوکاست و اتحاد با اسرائیل نمی‌توانست هم‌چنان بر دشمنی با آن ادامه دهد)، دشمن جدیدی به نام اسلام یا عقب‌ماندگی متحجر شکل گرفت. دشمنی به نام تروریسم که با بهانه‌ی مبارزه با آن، می‌توان حمله‌ی نظامی و کشتار را توجیه کرد تا حدی که این حملات را کمک‌های انسان‌دوستانه قلمداد کرد، همانطور که با بهانه‌ی رساندن مواد غذایی به افغانستان، بمب‌ها بر سر آن‌ها فرود می‌آید.
با این حال، به عنوان نقدی بر این کتاب، بنظر می‌رسد ژیژک از نابودی اروپا به نفع امریکا سخن می‌گوید و در انتها خواستار اتحاد اروپا در برابر دشمنی به نام آمریکاست. ژیژک دراینجا بیش از نگرانی برای کل جهان، نگران اروپا است و خواستار نجات آن می‌باشد.