یادداشت Soli

        تعریف این کتاب رو خیلی شنیده بودم، ولی چرا حتی نمی‌تونم بهش امتیاز بدم؟
نمی‌تونم تصمیم بگیرم احساسم نسبت بهش چه‌طوره. خوشم اومده یا نه، به نظرم قوی بوده یا ضعیف.
برام جدید و جالب بود. اولین بار بود که یه کتاب پادآرمان‌شهر تالیفی می‌خوندم. اولاش عین اون میم دیکاپریو هی به کلمات کتاب اشاره می‌کردم که "عه، تهران! عه،درکه! عه، انقلاب!". :دی مخصوصا این‌که از خیابونا و محله‌ها اسم برده شده بود رو خیلی دوست داشتم. من همیشه گفته‌م که این حرکت به نظرم خیلی پسندیده‌ست و تو کتاب‌های تالیفی کم‌تر دیده‌مش.
فضاسازی‌ش جالب بود و طرح کلی داستان رو واقعا دوست داشتم. ایده‌ی خوبی بود و به نظرم کمابیش خوب هم پرداخته شده بود. پایان داستان هم بهم چسبید. نمی‌دونم چرا حس دل‌خنک‌شدگی بهم دست داد.
ولی راستش شخصیت‌ها هیچ‌کدوم به دلم ننشستن. نتونستم هیچ‌کدوم رو دوست داشته باشم یا باهاش همذات‌پنداری کنم. الان که ریویوها رو خوندم دیدم خیلیا از شخصیت‌پردازی کتاب تعریف کرده‌ن. نمی‌دونم، شاید ایراد از من بوده.
به هر حال، تجربه‌ی خوبی بود.