یادداشت اسب
1401/12/13
«برای شناخت و. سنجش اثر هنری یا فرم هنری، در نظر آوردن مخاطب هیچ سودی ندارد. نه تنها هر نوع ارجاعی به جمعی معین یا نمایندگان آن گمراه‌کننده است، بلکه مفهوم نوعی مخاطب «آرمانی» نیز برای تحقیقات نظری در باب هنر زیان‌بخش است. زیرا تمام آنچه این مفهوم پیش فرض می‌گیرد، وجود و ماهیت انسان به طور کلی است. هنر نیز خود، به همین سان، وجود جسمی و معنوی انسان را پیش فرض می‌گیرد، اما هیچ یک از آثار هنری دغدغهٔ جمع بودن حواس او را ندارد زیرا هیچ شعری به نیت خواننده نوشته نشده، هیچ تابلویی به نیت بیننده کشیده نشده و هیچ سمفونی‌ای به نیت خیل شنوندگان تصنیف نگشته است.»
0
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.