یادداشت عطیه

        پنجمین کتاب ۴۰۴
اولش خیلی قشنگ و رویایی بود دوستش داشتم اما هرچی جلو میرفت انگار تماثیل نامانوس تر می‌شد و کمتر عاشقانه بنظر میرسید.
بهرحال از هم نشینی با این کتاب مشعوف شدم و نحله‌های مُرده عشق رو در من زنده کرد.
اینکه این نامه‌ها خطاب به معشوقه‌های نزار قبانی بود ناراحتم کرد، درحالی که ما به لطف عشق تمرین می‌کنیم یکتاپرستی را...