یادداشت نوید نظری

        بزرگی گفته است که ساعدی از هیچ داستان می‌سازد!
حقا که حرف دقیق و در خور تحسینی است هم برای گوینده و هم برای ساعدی
عزاداران بیل آکنده از داستان‌هایی است در شرح زندگی دهقانی با قهرمانانی از مردم، خوبی‌ها و بدی‌هاشان، بلندطبعی‌ها و محبت‌شان، حسادت‌ و دشمنی‌شان.
بیل روستایی است که بی‌نام ارباب و اشاره‌ای به او، تصویر زندگی دهقانان این خاک را در آیینه زندگی و حکومت فئودالی نمایش می‌دهد.
محنت، تنگدستی، بی‌کسی، حیرانی، جنون و اضطرار، سکون و اقتدار، همبستگی و وارستگی عناصر اصلی روستایی به بزرگی ایران است که نویسنده آن را در قاب کوچکی به نام بیل خلاصه آورده است.
شخصیت پردازی‌ها ساده است و کوتاه، مثل فکر و عمل و حیات همان دهقانان
از آدم‌های چندوجهی و پیچیده خبری نیست همان‌گونه که در واقعیت نیست.
چند شخصیت در ذهن می‌ماند بعد از خواندن داستان؛ مش اسلام، کد خدا، عباس و مو سرخه و پسر مشدی صفر....