یادداشت محمدجواد واحدی

        حتما با نادر ابراهیمی عزیز به جبهه ها سفر کنید.
شاید در قشر مرفه به اصطلاح روشن فکر، کمتر کسی باشد که جرئت کند از پشت میز مطالعه‌اش بلند شود و پا به سرزمین پر خطر و پراسترسِ پر از تیر و ترکش بگذارد، و با قلمش حس غرور و غیرتمندی رزمندگان جان بر کف اسلام را روایت کند.
مرحوم نادر در این سفر خیلی تحقیر می‌شود و کنایه ها متحمل می‌شود ولی قلم زمین نمی‌گذارد.
شاید اگر ابراهیمی این سفر را انجام نمی‌داد، امروزه آوازه اش از هدایت و گلشیری و امثالهم بیشتر می‌بود.