یادداشت سیده فاطمه مطهری

        کتاب ترجمه دوست عزیزم فهیمه جان شانه است که تو نمایشگاه کتاب سال هزار و چهارصد و یک رونمایی شد و افتخار اینو داشتم که اولین نسخه رو به من هدیه بده
کتاب منو خیلی یاد کودکیم انداخت، وقتی جوجه هام میمردن و من کلی براشون گریه میکردم
در واقع داستان کتاب میخواد بقا و چرخه زندگی و حیات رو به بچه یاد بده. اینکه اگه جوجه رو روباه میبره، برای اینه که غذا باید بخوره و برای بچه هاش غذا ببره و مراقبشون باشه همونطور که پدر خانواده مراقب بچه ها و سونیاست و بخاطر آرامششون تلاش میکنه
تا اینجا کتاب عالیه و مفهومی که میخواد به بچه یاد بده ولی به نظرم حتما کتاب باید با گفتگو خونده بشه اینکه یعنی این مفهوم و تلاش برای زندگی و آرامش، معناش اینه که هرکاری میخوایم بکنیم؟ یعنی بخاطر زندگی و بقا خودمون، میتونیم هر آسیبی به بقیه و همسایه ها بزنیم؟ 
به نظرم خوندن کتاب بدون گفتگو میتونه این ذهنیت رو در بچه به وجود بیاره که بخاطر آسایش و زندگی خودش، میتونه به بقیه اسیب برسونه و ظلم کنه
اینکه حد این تلاش کجاست رو کتاب ابدا توجهی نداره و این برای مفهومی که بچه از کتاب میگیره، میتونه خوب نباشه! برای همین دو ستاره کم کردم