یادداشت امیرحسین چمن

        این کتاب در دوره بازداشت نوشین، سال ۱۳۲۷ نوشته شد.
به‌عنوان اولین کتاب نظری درخصوص تئاتر به زبان فارسی، نوشین به‌طور پراکنده به چیستی تئاتر، مفاهیم بنیادین آن و پیگیری آن در فرهنگ ایرانی پرداخته، اما بنای کتاب بر چیستی و وظیفه بازیگر و کارگردان و پرورش توانایی آنهاست.
فصل اول علاوه‌بر برخی مفاهیم بنیادین، بیان استعداد به‌عنوان شرط اصلی بازیگری، به لحن و بیان می‌پردازد. تمارینی نیز در این باب مطرح شده.
فصل دوم به ژست و جنبش (همان حرکت یا act) و تمارینی برای فراگیری کلیات بازی بر سن می‌پردازد. 
فصل سوم به وظایف کاگردان از مرحله اول _انتخاب نمایش‌نامه_ تا شب‌های اجرا می‌پردازد.
به‌نظرم در آستانه‌ی حرم صحنه‌ی اجرا، کتابی خواندنی، پس از آن ممکن است شامل بدهیات باشد. که باز هم تکرارش خالی از لطف نیست.