یادداشت علی کالفیلد

        به نظرم اسم این کتاب بیشتر شبیه به یک بازاریابی میمونه تا یک چیز مرتبط با محتوای کتاب! 
کتاب پر از جملات بدیهی و حاشیه‌گوییه. اصلا کتاب اعتماد به نفس نداره. 
شاید بپرسین منظورم چیه؟ منظورم اینه که کتابی که از ۲۱ فصلش، حدود ۵ فصلش فقط مقدمه‌چینی باشه به طوریکه ریتم رو کند کنه و پر از جملات تکراری باشه و اگه ۴۰ صفحه رو رد بکنی، چیزی رو از دست نداده باشی، نشون میده که اصلاً کتاب اعتماد‌به‌نفس داری نیست و جرئت رفتن به اصل مطلب رو نداره.
من کتابای مختلفی خوندم که موضوعاتشون کلیشه ای بودن ولی با فضاسازی و زاویه دید جدید تونستن کتاب رو جذاب بکنن ولی این کتاب از این جنس نیست. 
خوب وقتی کتابی که این چنینی باشه، انگیزه ای برای ادامه دادنش میمونه؟

شاید بگید که دارم نسبت به این کتاب سخت میگیرم و شایدم زیاده روی کردم ولی اگه بهتون بگم این کتاب لقب «پرفروش ترین کتاب بازار ایران» رو داره یدک میکشه، چطور؟
 به نظرم شایستگیشو نداره.