یادداشت محمد مهدی جهانگیری

        عجب چیزی بود، تجربیات جدی زندگی انسانی، از نگاه پیچیدۀ علمی داشتن به جهان تا حضوری ساده در طبیعتی آرام، تا علاقه مندی به محبوبی، و نهایتا بزرگ تر_یا شاید کوچک تر_ از همۀ چیزهای دیگر، «مرگ»؛ در این رمان حضور داشت،
 تخیل علمی، اصلا به دل نمی زد و همه چیز به انسان دردمند ختم می شد. 
عزم برای آرمان، لبخند برای دوستی، شادی در طبیعت، نگاه برای عشق، و همه آنها برای مرگ‌.